Meðan þessi bátur var til hélt ég alltaf mjög upp á hann og þótti með fallegustu bátum landsins. Sjálfsagt var það m.a. vegna þess að hann var smíðaður nánast á túninu fyrir framan heimili mitt og var lengi í smíðum. Báturinn sem fyrst hét Gróa KE 51 var fallegur eikarbátur sem oftast fékk að halda fernisseraða litnum og var síðasti báturinn sem Dráttarbraut Keflavíkur smíðaði og eins og hinir var hann eftir teikningu Egils Þorfinnssonar.
Sögu bátsins hef ég sagt hér á síðunni, en hann bar nöfnin, Gróa KE 51, Kristín Björg KE 51, Byr ÍS 77, Harpa II GK 101, Faxavík GK 727 og Berghildur SK 137.
Endalok bátsins urðu þau að hann rak upp á Hofsósi 3. febrúar 1991 og var síðan dæmdur óviðgerðarhæfur 24. júní það ár.
Myndasería sú sem hér fylgir var tekin þegar hann var settur á bíl sem átti að flytja hann til Akureyrar til viðgerðar. Ekkert varð þó úr þeim flutningi, því sökum hæðar, þurfti að fjarlægja möstrin, stýrishúsið o.fl., þannig að hann var fluttur með strandferðaskipi frá Hofsósi til Akureyrar, en það var svona rétt áður en strandflutningar með skipum voru lagðir af. Eftir að báturinn kom til Akureyrar, kom hinsvegar í ljós að skemmdirnar voru það miklar og kostnaðarsamar að það þótti ekki svara kostnaði að gera við hann og því var vélin, stýrishúsið, öll tæki o.fl. seld úr bátnum, en hann sjálfur settur að lokum á brennu.

Síðasti eigandi bátsins, Þorgrímur Ómar Tavsen tók þessar myndir og hef ég fengið þær til birtingar hjá honum.














                   1564. Berghildur SK 137, árið 1991
               © myndir í eigu Þorgríms Ómars Tavsen